ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' คุ้ย '

    คุ้ย   หมายถึง ก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • คุ้ยเขี่ย

    ก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย เช่น เรื่องนี้อย่าไปคุ้ยเขี่ยขึ้นมาเลย, ขุด หรือ ขุดคุ้ย ก็ว่า.

  • คุยห-

    [คุยหะ-] (แบบ) ว. ลับ, ซ่อนเร้น. (ป. คุยฺห; ส. คุหฺย).

  • คุยหฐาน, คุยหประเทศ

    (ราชา) น. อวัยวะที่ลับ ใช้ว่า พระคุยหฐาน. (ป. คุยฺห + ?าน; ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ).

  • คุยหฐาน, คุยหประเทศ

    (ราชา) น. อวัยวะที่ลับ ใช้ว่า พระคุยหฐาน. (ป. คุยฺห + ?าน; ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ).

  • คุยหรหัสย์

    [คุยหะระหัด] น. ความลับที่ควรปิดบัง. (ป. คุยฺห + ส. รหสฺย).

  • คุรุ

    น. ผู้สั่งสอน, ครู. (ป., ส.).

  • คุรุกรรม

    น. กิจหรือหน้าที่แห่งครู.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒